Skip to main content

Nancy Boutros

Vraag 1: Hoe en waarom ben je bij de JTSZO gekomen?
Ik woon al mijn hele leven in de Bijlmer. Ik ging hier ook naar de middelbare school, dus de OSB. Toen ik 12 jaar was, ontdekte ik dat acteren/theater mijn grootste passie is. Dat was na de groep 8 musical. Het voelde als een plek waar ik eindelijk gezien kon worden. Ik wist dat ik op het podium wilde staan en theatershows wilde geven. Dus ik zei tegen mijn moeder dat ik op theater wilde. Ik kende het Bijlmerparktheater best goed en had al twee JTSZO-voorstellingen gezien, namelijk ‘10 hoog’ en ‘Code 15’. Ik dacht; OMG dit wil ik ook doen! Op mijn 14e deed ik auditie bij JTSZO, maar ik werd helaas afgewezen voor de productiegroep. Ik kwam nog een keer auditeren toen ik 17 was en zo kwam ik in de productiegroep met Carmen en Jeffrey. Ik voelde me gelijk thuis.

 

Vraag 2: Wat heb je er geleerd en in welke producties heb je meegedaan. Welke is je het meest bijgebleven?
Mijn eerste productie was ‘LOUD’ met Carmen en Jeffrey. Ik kan me nog herinneren dat ik het zo cool vond om mijn eigen ervaringen en teksten in het stuk te verwerken. Het voelde heel persoonlijk voor mij en iets wat ik niet eerder had gedaan. Het onderwerp lag ook dicht bij mijn hart en nu nog steeds. Jongeren willen gehoord worden en daarom is het belangrijk om naar elkaar te luisteren. De allereerste keer dat we het stuk speelden, kreeg ik mooie reacties van de mensen om me heen. Het was een bijzondere dag.

Ik speelde ook mee met de productie ‘Welkom in de B’ met Emilie. Ik viel toen in voor een speler die ziek was en even niet meer mee kon doen. Ik was wel blij met deze mogelijkheid, want wat het zo speciaal maakte was het DeLaMar! We zouden optreden voor 900 leerlingen in een grote zaal. Dat was ook een ervaring om niet te vergeten. Die kinderen waren zo enthousiast en konden maar niet stil blijven zitten.

Een jaar later deed ik de productie ‘00:30’ met Carmen en Nina. Het ging over keuzes maken in het leven en wat er allemaal bij komt kijken. Dit is mijn favoriete productie. Ik zie deze voorstelling als mijn hoogtepunt als speler bij JTSZO. Ik was al ervaren, maar heb tijdens deze productie echt geleerd waar mijn sterke punten als speler liggen. Ik heb hele goede scènes neergezet en laten zien wat ik in huis heb. Mijn waarzegster scène was erg grappig en leuk om naar te kijken; daar ben ik trots op. Ik vond 00:30 in het algemeen heel vet; de bewegingstukken, het script, de humor, maar ook de serieusheid.

Mijn allerlaatste productie was vorig jaar, ‘To Infinity and Beyond’. Het zou eerst een lange voorstelling worden in de theaterzaal, maar door corona kon het niet doorgaan. In plaats daarvan werd het een korte guerrillaperformance in Lola Bae die we binnen een week hebben gemaakt en 3 keer hebben gespeeld. Het ging over het eeuwige leven en hoe dat zou zijn. Ik weet nog dat het zó heet was die week! Ook kreeg Nina ineens corona en moest Carmen een test doen. Zou het allemaal wel of niet doorgaan?! Gelukkig wel, want Carmen was gezond. Ik vond het een leuke ervaring, omdat we voor deze performance gebruikmaakten van een nieuwe, lege ruimte. Zo leer je ook nieuwe dingen en ontwikkel je jezelf. Het was jammer dat ik mijn JTSZO-jaren niet heb kunnen afsluiten met een grote voorstelling, maar ik was wel dankbaar dat we überhaupt konden spelen in deze gekke tijden.

 

Vraag 3: Wat zijn je werkzaamheden nu?
Ik zit in mijn tweede jaar op de studie Creative Business aan de HvA. Ik werk nu ook als gastvrouw voor de JTSZO op de woensdag en maak podcasts/content voor het YouTube-kanaal. Dat vind ik super leuk om te doen. Ik doe het ook allemaal zelf; produceren, editen en posten. Ik kan mijn creativiteit daar goed in kwijt. Het begon eerst als een schoolopdracht, maar nu doe ik het een aantal keer per jaar. Zo kunnen ouders en spelers zich vermaken met wat extra content van JTSZO. Ook beheer ik het Instagram-account van JTSZO en maak ik Stories, foto’s en filmpjes tijdens events. Ik ben wel nog steeds bezig met theaterspelen, maar dat doe ik nu bij het Poldertheater.

 

Vraag 4: Hoe voed je jezelf, welke inspiratiebronnen heb je, welke voorbeelden zijn belangrijk voor je?
Mijn inspiratiebronnen voor in het leven zijn jonge mensen die eerst niks hadden en toch aan de top zijn gekomen door hun harde werken, zoals rappers, ondernemers en acteurs. Ik vind dat zo inspirerend. Ik ben dan altijd heel benieuwd naar hoe ze toch hebben bereikt wat ze wilden. Als het gaat om creativiteit en zelfexpressie is muziek mijn grootste inspiratie. Ik hou van jaren-80 muziek tot aan straatrap. Ik kan mijn gevoel daarin uiten. Als ik dans, rap, zing of schreeuw voel ik me vrij. Artiesten en performers maken mijn leven compleet en lieten me van jongs af aan zien hoe alles moet. Ik kijk vooral op naar vrouwelijke popartiesten. Dankzij hen weet ik wat ik leuk vind, hoe ik moet performen, hoe ik mezelf moet presenteren op de vloer, hoe ik teksten moet schrijven en hoe ik op creatieve ideeën kan komen in het dagelijks leven. Ik haal ook inspiratie uit mensen om me heen. Mensen die iets in hun eentje hebben opzet of elke dag positief in het leven staan. Dat vind ik goede voorbeelden.

 

Vraag 5: Wat is je droom voor je toekomst?
Mijn droom is sowieso om gelukkig te zijn met alles wat ik doe, maakt niet uit wat het is. Ik wil altijd bezig zijn met acteren, presenteren en creatief zijn. Ik voel me het gelukkigst wanneer ik iets doe voor een publiek, want dan voel ik me het meest verbonden met andere mensen. Ik sta liever voor de schermen, dan achter de schermen. Mijn allergrootste droom is om actrice te worden en een hoofdrol in een grote film of serie te spelen. Ook zou ik iets van mezelf willen hebben, zoals een talkshow, radioshow of eigen platform waar veel mensen naar kijken/luisteren. Ik weet natuurlijk niet of dat gaat lukken, maar ik werk altijd heel hard en probeer het beste uit mezelf te halen. Dat is de juiste mentaliteit om te hebben. En toch vind ik het allerbelangrijkste dat ik in de toekomst gezond ben en lieve, positieve mensen om me heen heb.

 

Vraag 6: Wat wil je verder nog vertellen over JTSZO, gebeurtenissen, wat wens je het JTSZO.
De reis naar Finland was echt fantastisch. Ik heb er mooie herinneringen aan overgehouden. Het was tof om op een plek te zijn waar ik uit mezelf nooit naartoe zou reizen en met jongeren om te gaan die een andere taal spreken.

Wat ik zo mooi vind aan JTSZO is dat iedereen erg verbonden is, alsof je elkaar al heel lang kent. Ook dat iedereen zichzelf kan zijn. Er zijn geen vaste regels in hoe je theater moet maken of hoe je moet spelen in een groep. Je bent in alles vrij. Je eigen persoonlijke verhalen en meningen zijn genoeg. Dan kun je al meedoen. Het is echt een warme, hechte familie die samenkomt op een vertrouwde plek. Ik voelde me gelijk thuis hier. Op andere (werk)plekken krijg ik vooral kritiek of mensen die misschien niet zo goed met mij kunnen omgaan. Maar bij JTSZO heb ik dat nooit gehad. Hier kun je écht jezelf zijn. Ik heb ook zoveel geleerd hier en het heeft me gemaakt tot wie ik nu ben. Niet alleen heb ik mezelf kunnen ontwikkelen als speler, maar ook als mens. Ik kon elke woensdagavond tijdens de repetities mijn ei kwijt en praten over mijn problemen. Even weg van de realiteit. En nu ben ik ook nog eens zelfverzekerder en een betere theaterspeler geworden.

Ik wens JTSZO nog veel goede, succesvolle jaren en ik hoop dat steeds meer jongeren uit Zuidoost zich aanmelden!

Instagram @nancyfancyx